Toen mijn collega mij dit verhaal vertelde kwam ik niet bij van het lachen. Blijkbaar ben ik niet de enige die moeite heeft met het vertalen van Nederlands naar Engels of omgekeerd (Voor wie nog niet weet hoeveel moeite ik hiermee had: lees mijn allereerste blog voor Tongo is Taal: Ik wil geen vlees met bonen). Behalve met vertalingen heb ik ook altijd moeite gehad met Nederlandse gezegdes. Wat in de wereld betekent ‘Al te goed is buurmans gek’ of ‘Als de vos de passie preekt, boer let op uw kippen’? Maar een hele mooie ervaring had ik toen ik de antwoorden van een interview noteerde als: Die boot had hij allang laten varen. Ik had wel gehoord dat de spreker had gezegd: die hoop, maar ja, hoop vaart niet dus dat heb ik veranderd in een boot. Maar goed, Google is overal goed voor, en een Neerlandicus als moeder helpt ook.
Aan het begin van een gewone werkdag ontving ik bezoek van twee collega’s. Zo een bezoek is meestal gekoppeld aan een interessant kort gesprek voordat wij echt met onze werkdag beginnen. De gesprekken gaan over van alles: politiek, de wereld, het werk, soms zelfs over andere collega’s (hoort erbij toch), maar dit keer gingen wij op een andere tour. Een van de collega’s vertelde over een familie lid van hem dat na lange tijd weer eens op vakantie was in een Engelssprekend land. Leuk; lekker shoppen, andere culturen leren kennen, mensen ontmoeten en alle andere dingen die bij een vakantie thuishoren. In het vakantieland zag het familielid tijdens het windowshoppen een leuk horloge, in een mooie rode kleur, met ook een redelijke prijs in een winkeletalage liggen. Zij besloot even wat andere winkels binnen te stappen om prijzen te vergelijken en het geweldige horloge als laatst te gaan halen. Na enkele uurtjes was ze terug bij haar ideale horlogewinkel en geeft zij de verkoper aan dat zij het mooie rode horloge van de etalage wenste te kopen. De verkoper laat het haar zien, en ze raakt meer en meer verliefd op het horloge. Na zich minutenlang in een spiegel bewonderd te hebben, gaat ze eindelijk betalen. Bij de kassa aangekomen wordt aan haar een prijs doorgegeven die 10 USD hoger ligt dan de prijs die ze in de etalage had gezien. Zij schrikt daarvan en gaat in discussie met de winkelmedewerkers. Het een en ander gaat natuurlijk een beetje stroef en hakkelend; je moet je voorstellen dat discussieren in een andere taal dan je moedertaal niet makkelijk is. Er werden over en weer argumenten en bedragen genoemd, en of het aan haar beheersing van de Engelse taal lag, weten we niet, maar ze kreeg het horloge niet voor het bedrag dat in de etalage stond. Toen zij genoeg had van de discussie en boos (zonder horloge) de winkel uit stormde, wilde zij nog één ding duidelijk maken. Met een luide stem riep zij tegen de medewerkers een zin die klonk als: ‘You just locked me inside!’
De winkelmedewerkers keken elkaar raar aan, want zij wisten dat niemand haar op enigerlei wijze had opgesloten. Ze konden niet weten dat de Nederlandstalige toerist bedoelde binnen ‘gelokt’ te zijn.
Shanna Vasilda